استانداردهای
مدیریت امنیت فضای تبادل اطلاعات، یک سری استانداردهای امنیتی هستند که به
سازمان ها توانایی اجرای سیاست ها و تکنیک هایی را می دهند که تعداد حملات
موفق فضای تبادل اطلاعات را به حداقل می رسانند. در واقع این راهنماها یک
چارچوب امنیتی کلی و یک سری تکنیک های تخصصی تر را برای پیاده سازی امنیت
فضای تبادل اطلاعات فراهم می سازند. برای برخی استانداردهای خاص، گواهینامه
امنیت فضای تبادل اطلاعات صادر می شود که از مزیت های آن توانایی گرفتن
بیمه امنیت فضای تبادل اطلاعات است. لازم به ذکر است در حال حاضر، در ایران
خدمات بیمه امنیت فضای تبادل اطلاعات ارائه نمی شود.
امنیت فضای تبادل
اطلاعات برای انواع کاربران اینترنت حائز اهمیت است. برای مثال افراد عادی
به منظور محافظت در برابر سرقت هویت و شرکت های تجاری نیز برای حفاظت از
اسرار تجاری، مالکیت اطلاعات و اطلاعات مربوط به مشتریان، نیازمند بستری
امن برای تبادل اطلاعات هستند. از طرف دیگر امنیت فضای تبادل اطلاعات برای
دولت ها نیز به منظور اطمینان از اطلاعاتی که در اختیار آنها قرار دارد،
بسیار مهم تلقی می شود.
اولین استاندارد مدیریت امنیت اطلاعات در سال
1995 ارائه شد و در نتیجه نوعی نگرش سیستماتیک به موضوع امنیت اطلاعات را
ایجاد کرد. بر طبق این نگرش جدید، شرکت ها و سازمان ها لازم است برای حفط
امنیت اطلاعات خود، از یک چرخه امنیتی استفاده کنند. مجموعه ای از اقدامات
پیشگیرانه و تدافعی که لازم است به صورت مداوم توسط شرکت ها و سازمان های
مختلف به منظور حفظ امنیت اطلاعات انجام پذیرد، به عنوان چرخه امنیت شناخته
می شود. این چرخه ایمن سازی شامل مراحل طراحی، پیاده سازی، ارزیابی و
ترمیم بوده که لازم است طبق یک متدولوژی مشخص اجرا شوند.
اولین
استاندارد مدیریت امنیت اطلاعات توسط مؤسسه استانداردهای انگلستان (BSI) و
با نام BS 7799 ارائه شده است. این استاندارد توسط دپارتمان دولتی تجارت و
صنعت انگلستان (DTI) نوشته شده و دارای چندین بخش است که به صورت جداگانه
منتشر شده اند.
بخش اول استاندارد مذکور که در رابطه با مدیریت امنیت
اطلاعات است، در سال 1995 منتشر شد. این استاندارد در سال 1998 بازنویسی
شده و در سال 2000 تحت نظر موسسه بین المللی استاندارد (ISO) با نام
ISO/IEC 17799 ارائه شد. عنوان کامل استاندارد مذکور Information
Technology - Code of practice for information security management می
باشد که در سال 2005 بازنگری شده و بالاخره در زیر گروه استانداردهای
امنیتی ISO 27000 قرار گرفت و استاندارد ISO/IEC 27002 بر اساس آن در جولای
2007 عرضه شد.
بخش دوم BS 7799 برای اولین بار در سال 1999 توسط BSI با
عنوان " Information Security Management Systems - Specification with
guidance for use" ارائه شد و تمرکز آن بر روی پیاده سازی سیستم های مدیریت
امنیت اطلاعات (ISMS) بود. نسخه دوم استاندارد BS 7799-2 که در سال 2002
ارائه شد یک مدل جدید به نام Plan-Do-Check-Act(PDCA) را معرفی کرد که در
رابطه با تضمین کیفیت ارائه شد. ارائه مدل PDCA استاندارد مذکور را به
استانداردهای کیفیتی ISO 9000 نزدیک کرد. بر اساس سیاست ها و ساختارهای
مدیریت امنیت اطلاعات ارائه شده در دو نسخه مذکور، استاندارد ISO/IEC 27001
در نوامبر سال 2005 منتشر شد.