برنامه نویسی امن با زبان C – ورودی / خروجی (IO) – قسمت اول

عنصر اصلی در برنامه‌نویسی امن با زبان‌های مختلف برنامه‌نویسی، مستندسازی خوب و استفاده از استانداردهای قابل اجرا است. استانداردهای کدنویسی، برنامه نویسان را ترغیب به پیروی از مجموعه‌ای متحدالشکل از قوانین و راهنمایی‌ها می‌کند که بر اساس نیازمندی‌های پروژه و سازمان تعیین شده است، نه بر اساس سلایق و مهارت‌های مختلف برنامه‌نویسان. به محض تعیین استانداردهای مذکور، می توان از آن به عنوان معیاری برای ارزیابی کدهای منبع، چه به صورت دستی و چه به صورت اتوماتیک استفاده کرد.

از استانداردهای معروف در این زمینه می‌توان به استانداردCERT برای کدنویسی امن اشاره کرد که یک سری از قوانین و پیشنهادات را برای کدنویسی امن با زبان‌های برنامه‌نویسی C، C++ و جاوا ارائه می‌دهد. هدف از این قوانین و پیشنهادات، حذف عادت‌های کدنویسی ناامن و رفتارهای تعریف نشده است که منجر به آسیب‌پذیری‌های قابل سوءاستفاده می‌شود. به کارگیری استانداردهای مذکور منجر به تولید سیستم‌های با کیفیت بالاتر می‌شود که در برابر حملات بالقوه، پایدارتر و مقاوم‌تر هستند.

در مقاله "آشنایی با استاندارد CERT برای برنامه‌نویسی امن"، کلیات استاندارد CERT در زمینه مزبور را توضیح دادیم و در سری مقاله‌های برنامه‌نویسی امن به زبان C به صورت تخصصی‌تر شیوه برنامه‌نویسی امن با این زبان را مورد بررسی قرار می‌دهیم. قابل ذکر است که در این استاندارد 89 قانون و 134 پیشنهاد برای برنامه‌نویسی امن با زبان C ارائه شده است که در این سری مقالات، مهمترین آنها را که در سطح یک قرار دارند، شرح خواهیم داد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد سطح‌بندی قوانین و پیشنهادات به مقاله "آشنایی با استاندارد CERT برای برنامه نویسی امن" مراجعه فرمایید. در مقاله حاضر به پیشنهادات و قوانین ارائه شده سطح اول در مورد ورودی - خروجی خواهیم پرداخت.

مدیریت رخداد در شش مرحله- مقدمه

مدیریت رخداد بسیار شبیه به اورژانس پزشکی است. در این وضعیت، فرد کمک رسان تحت فشار قرار داشته و اشتباهات وی می توانند بسیار گران تمام شوند. در اختیار داشتن یک روال ساده و از پیش تعریف شده، در این موارد بهترین راهکار است. به همین دلیل بزرگترین و با تجربه ترین متخصصین مدیریت رخدادهای امنیتی نیز از روال های از پیش تعریف شده و سیستماتیک برای پاسخگویی به رخدادهای مرتبط با امنیت استفاده می کنند. این افراد، شش مرحله ثابت و مشخص را همواره در ذهن خود دارند، از فرم های از پیش طراحی شده استفاده می کنند و در صورت نیاز، از دیگران کمک می گیرند. این شش مرحله به طور مختصر به شرح زیرند:

مکانیزمهای تحلیل اطلاعات در Honeypot ها

پیش از این در چهار مقاله «Honeypot چیست؟»، «انواع Honeypot»، «کاربردهای Honeypot ها» و «مکانیزم های جمع آوری اطلاعات در Honeypot ها» به معرفی اجمالی Honeypot ها، کاربردهای این سیستم ها و روش های جمع آوری اطلاعات در این سیستم ها پرداختیم. در این مقاله مکانیزم های مختلف تحلیل اطلاعات در Honeypot ها را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

 Honeypot ها در کشف فعالیت های هکرهای کلاه سیاه بسیار موثر عمل می کنند. پتانسیل حقیقی یک Honeypot فقط زمانی کاملا به کار گرفته می شود که داده های مربوط به این فعالیت ها به اطلاعات ارزشمندی تبدیل شوند. برای این منظور، باید یک روال برای جمع آوری این داده ها و ایجاد ارتباط بین آنها و ابزارها، تاکتیک ها و انگیزه های هکرهای کلاه سیاه وجود داشته باشد. چنین روالی تحلیل داده ها نامیده می شود. این روال یکی از پر چالش ترین و زمانبرترین بخش های کار است. در ادامه این مطلب، برخی از روش ها و تکنیک های موفق مورد استفاده برای این کار توضیح داده خواهند شد.

مکانیزمهای جمع آوری اطلاعات در Honeypot ها

پیش از این در سه مقاله «Honeypot چیست؟»، «انواع Honeypot» و «کاربردهای Honeypot ها»، به معرفی اجمالی Honeypot ها و کاربردهای این سیستم ها پرداختیم. در این مقاله مکانیزم های مختلف جمع آوری اطلاعات در Honeypot ها را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

جمع آوری اطلاعات در سیستمی که صرفا به این منظور طراحی شده است که مورد سوء استفاده مهاجمان و هکرها قرار گیرد، باید به صورتی باشد که علاوه بر اینکه تحلیل جدی فعالیت ها را ممکن می سازد، در عین حال مزاحم کار هکرها نیز نگردد. در شبکه هایی که از Honeypot به منظور تشخیص و تحلیل حملات و تهدیدات استفاده می کنند، داده‌ها می توانند در سه نقطه مختلف جمع آوری شوند که هریک مزایا و معایب خود را داراست. بر این اساس، سه مکانیزم مختلف برای جمع آوری اطلاعات در Honeypot ها تعریف می شود:

 

1- مبتنی بر میزبان 

 داده هایی که بر روی میزبانی که مورد سوء استفاده قرار گرفته است جمع آوری می شوند، بیشترین پتانسیل را برای ثبت ارتباطات ورودی و خروجی، دستورات وارد شده بر روی میزبان از طریق خط دستور، و پردازه های در حال اجرا دارا هستند. متاسفانه این روش بیشترین خطر را نیز به همراه دارد. چرا که فرد نفوذگر معمولا به دنبال لاگ ها و یا ابزارهای امنیتی می گردد و سعی می کند آنها را غیرفعال نماید تا بتواند حضور خود را پنهان کند. به این ترتیب، جمع آوری داده ها می تواند توسط فرد هکر متوقف شده و یا دستخوش تغییر گردد، به طوری که نتایج به دست آمده را کاملا مغشوش نماید. به عنوان مثال هایی از ابزارهای مورد استفاده برای ثبت فعالیت بر روی یک Honeypot می توان به موارد زیر اشاره کرد:

 

الگوریتم های رمزنگاری با کلید متقارن

رمزنگاری، شیوه باستانی حفاظت از اطلاعات است که سابقه آن به حدود 4000 سال پیش از میلاد باز می گردد. امروزه رمزنگاری در دنیای مدرن از اهمیت ویژه ای برخوردار است، به طوری که به عنوان یک روش مؤثر برای حفاظت از اطلاعات حساس مانند اطلاعات طبقه بندی شده نظامی، اطلاعات حساس مؤسسات مالی، کلمات عبور ذخیره شده بر روی سیستم های کامپیوتری و داده های منتشر شده بر روی اینترنت و یا از طریق امواج رادیویی به کار می رود.
در سری مقاله های رمزنگاری مفاهیم اولیه رمزنگاری را شرح خواهیم داد. لازم به ذکر است که رمزنگاری یک مبحث بسیار پیچیده است و در اینجا ما قصد توضیح پایه های ریاضی الگوریتمهای رمزنگاری یا باز کردن تمام جزئیات را نداریم و تنها به معرفی کلیات این مقوله خواهیم پرداخت. برای دریافت اطلاعات و جزئیات بیشتر می توانید به کتابهایی که در این زمینه نگارش شده اند مراجعه فرمایید.
در قسمتهای قبلی تاریخچه مختصری از رمزنگاری ، مفاهیم اولیه آن و کلیدهای رمزنگاری را توضیح دادیم. در این قسمت الگوریتم های رمزنگاری با استفاده از کلید متقارن و در قسمت بعدی الگوریتم های رمزنگاری با استفاده از کلید نامتقارن را شرح و بسط خواهیم داد.

چرخه حیات بدافزار

ویروسها و بدافزارهای رایانه ای نیز مانند ویروسهای بیولوژیکی دارای یک ظهور و یک افول هستند. منظور از چرخه حیات بدافزار حد فاصل بین ظهور و افول آن است. یک بدافزار زمانی متولد می شود که یک نویسنده بدافزار آن را ایجاد می کند و زمانی می میرد که کاملاً از روی رایانه های قربانی و شبکه های آلوده، پاک و ریشه کن شود. در زیر نمودار چرخه حیات بدافزار نشان داده شده و در ادامه توضیحات مربوطه ارائه می شود.

برنامه نویسی امن با زبان C – آرایه ها و رشته ها

عنصر اصلی در برنامه نویسی امن با زبان های مختلف برنامه نویسی، مستند سازی خوب و استفاده از استانداردهای قابل اجرا است. استانداردهای کدنویسی، برنامه نویسان را ترغیب به پیروی از مجموعه ای متحدالشکل از قوانین و راهنماییها می کند که بر اساس نیازمندی های پروژه و سازمان تعیین شده است، نه بر اساس سلایق و مهارت های مختلف برنامه نویسان. به محض تعیین استانداردهای مذکور، می توان از آن به عنوان معیاری برای ارزیابی کدهای منبع، چه به صورت دستی و چه به صورت اتوماتیک استفاده کرد.
از استانداردهای معروف در این زمینه می توان به استانداردCERT برای کدنویسی امن اشاره کرد که یک سری از قوانین و پیشنهادات را برای کد نویسی امن با زبان های برنامه نویسی C، C++ و جاوا ارائه می دهد. هدف از این قوانین و پیشنهادات، حذف عادت های کدنویسی ناامن و رفتارهای تعریف نشده است که منجر به آسیب پذیری های قابل سوءاستفاده می شود. به کارگیری استانداردهای مذکور منجر به تولید سیستم های با کیفیت بالاتر می شود که در برابر حملات بالقوه، پایدارتر و مقاوم تر هستند.
در مقاله "آشنایی با استاندارد CERT برای برنامه نویسی امن"، کلیات استاندارد CERT در زمینه مزبور را توضیح دادیم و در سری مقاله های برنامه نویسی امن به زبان C به صورت تخصصی تر شیوه برنامه نویسی امن با این زبان را مورد بررسی قرار می دهیم. قابل ذکر است که در این استاندارد 89 قانون و 134 پیشنهاد برای برنامه نویسی امن با زبان C ارائه شده است که در این سری مقالات، مهمترین آنها را که در سطح یک قرار دارند، شرح خواهیم داد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد سطح بندی قوانین و پیشنهادات به مقاله "آشنایی با استاندارد CERT برای برنامه نویسی امن" مراجعه فرمایید. در مقاله حاضر در مورد قوانین و پیشنهادات سطح اول ارائه شده در مورد آرایه ها و همچنین پیشنهادات سطح اول ارائه شده برای رشته ها صحبت خواهیم کرد و در مقاله بعدی به قوانین ارائه شده سطح اول در مورد رشته ها خواهیم پرداخت.

امنیت کنترل کننده های دامنه در ویندوز Sever 2003

از آنجایی که کنترل کننده های دامنه از راه های مختلف و متعددی بر روی دامنه ویندوز شما و تمامی کامپیوترهایی که به آن متعلق هستند کنترل دارند، باید احتیاطات لازم را برای حصول اطمینان از اینکه کنترل کننده های دامنه شما امن بوده و امن باقی می مانند به کار ببندید. در این مقاله، تعداد کمی از معیارهای امنیتی مهم که باید در مورد کنترل کننده های دامنه در نظر گرفته شوند، مورد بررسی قرار می گیرند.

امنیت فیزیکی کنترل کننده های دامنه

نخستین گام در امن کردن کنترل کننده های دامنه شبکه، حصول اطمینان از این نکته است که امکان دسترسی فیزیکی به آنها وجود ندارد. این بدان معناست که باید آنها را در یک اتاق سرور قفل شده که دسترسی به آن مستقیما و به صورت مستند کنترل می شود قرار داد.

البته هیچ راهی برای صد در صد امن کردن یک خانه، یک اتومبیل، یک دفتر کار و یا یک سرور وجود ندارد. معیارهای امنیتی مختلفی در هر مورد در نظر گرفته می شوند، ولی این کار با هدف غیر ممکن ساختن دسترسی خرابکاران به دارایی های شما انجام نمی شود. بلکه هدف در تمام این موارد این است که کار برای خرابکاران سخت گردد. ایجاد مانع بر سر راه خرابکاران باعث می شود که آنها دست از تلاش برای نفوذ بردارند و همچنین به شما فرصت می دهد که با آنها مقابله نمایید.