در
روزگار اولیه رایانه، بیشتر برنامه های شبه ویروس توسط نابغه ها نوشته می
شد. در واقع دانشمندانی که در آزمایشگاه ها مشغول اکتشاف مرزهای محاسباتی
رایانه ها بودند، برنامه هایی برای توسعه چگونگی استفاده از رایانه ها می
نوشتند که بعدها به عنوان ایده های اصلی تولید ویروس مورد استفاده قرار
گرفتند. در آن زمان، هنوز پاسخی برای سوال "رایانه ها قرار است چه کاری
انجام بدهند؟" پیدا نشده بود. تلاش برای ایجاد اجزای برنامه مستقل و خود
تکرار شونده، یک پاسخ منطقی برای سؤال رایانه ها قرار است چگونه استفاده و
سازماندهی شوند، محسوب می شد. در آن روزگار برنامه نویسی به هیچ وجه آسان
نبود و زبان اسمبلی که امروزه به عنوان هنر برنامه نویسی محسوب می شود، در
آن زمان یک رؤیای شیرین تلقی می شد.
در دنیای امروز شما یا خودتان
یک رایانه را خریداری می کنید و آن را وصل و نصب می کنید و یا فرزندی دارید
که این کار را برای شما انجام می دهد. سپس به راحتی به شبکه جهانی اینترنت
وصل می شوید و به پرواز در می آیید. از طرفی برای بسیاری از مردم رایانه
به عنوان یک وسیله سرگرمی و ارتباط محسوب می شود و به همین جهت امروزه، در
اکثر خانه ها رایانه وجود دارد و مردم عادی به راحتی آن را مورد استفاده
قرار می دهند. در این دنیای مبتنی بر رایانه، جذابیت جعبه اسرارآمیز در
مقابل جذابیت اینترنت کمرنگ شده است. در چنین دنیایی نسل جدید ویروس نویسان
متولد شده اند.
نوجوانان عاشق رایانه و خرابکاری معمولاً خودشان
نویسنده ویروس نیستند، زیرا تولید یک ویروس نیاز به مهارت و هنر برنامه
نویسی دارد. در عوض آنها تکه برنامه های آماده ای به نام اسکریپت را به دست
می آورند و آنها را بر روی ماشینهای مورد نظرشان اجرا می کنند. به همین
دلیل به آنها نوجوانان اسکریپتی هم اطلاق می شود. به هر حال، تنها تعداد
اندکی از افراد واقعاً با استعداد هستند که کاستی های نرم افزارهای معمول
را کشف می کنند و از آنها سوء استفاده کرده و کدهای فرصت طلب ایجاد می
کنند. این افراد اسکریپتهای خود را در اختیار طرفداران مشتاق که همان
نوجوانان اسکریپتی هستند، قرار می دهند. نوجوانان مذکور این اسکریپتها را
اجرا کرده و آنها را در سطح جامعه گسترش می دهند.
دلایلی که پشت
ویروس نویسی وجود دارد گستره وسیعی را می‌پوشاند، اما باعث تهدیدهای مشترکی
می‌شوند. همان طور که گفتیم ویروس نویسان، افراد باهوشی هستند و از اینکه
رایانه ها را به انجام کاری که دوست دارند وامی‌دارند، لذت می‌برند.
در طبقه‌بندی ویروس نویسان سه گروه وجود دارند:
-
ویروس نویسان مدرسه‌ای یا همان نوجوانان اسکریپتی که به داده‌های فنی مانند کدهای برنامه یا آنالیز سیستمها علاقمند هستند. این گروه علاقمند به درگیرشدن در تحصیلات عالیه مرتبط با علوم رایانه هستند. این افراد علاوه بر انتشار تفریحی ویروسها و اسکریپتها، معمولاً اطلاعات خود را در مورد ابزارهای حفاظت از شبکه مانند فایروال ها و هم چنین ابزارهای ضدویروس، به روز نگه می دارند. افراد این گروه به احتمال زیاد در آینده به عنوان کارشناسان امنیتی شرکتها در می آیند و مفید واقع می شوند.
-
گروه دوم ویروس نویسانی هستند که به مجرمان شباهت بیشتری دارند. آنها در فضای وب می‌گردند و برای اثبات خودشان به سایتها و نرم افزارهای رایج نفوذ می‌کنند و مساله‌ساز می‌شوند. اخیرا این گروه تعدادشان اضافه شده است و این مساله حالت تفریح را برای آنها دارد. آنها ابزار خود را توسط روشها و اسکریپت هایی که از منابع غیرقانونی، مانند وب‌سایتهایی که به نفوذ و ویروس نویسی تخصیص‌یافته اند، بدست می‌آورند. این افراد برای جامعه امنیتی امروز مساله‌ای جدی محسوب می‌شوند.
-
گروه سوم مجرمان حرفه‌ای هستند. افراد این گروه اغلب اهداف مالی دارند. آنها مهارت دسترسی به سیستمهای مورد نفوذ و شناسایی حفره های امنیتی و سوءاستفاده از آنها و یا افرادی با این توانایی را دارند.
در فرهنگ ویروس نویسان، یک آیین وجود دارد که در حقیقت
مجموعه‌ای از قوانین نانوشته‌ای است که فعالیتهای آنها را هدایت میکند و
خط مشی آنها را تعیین میکند. مهمتر اینکه، این مجموعه به تایید فعالیتهای
انجام شده توسط آنها کمک میکند. معمولاً هر گروه برای خود یک آیین دارد که
از آن تبعیت میکند.
مطابق با دیدگاه افراد مختلف، ویروس نویسان یا
سودمند و بعنوان جزء لازمی برای اینترنت هستند، یا اینکه تهدید محسوب
می‌شوند. بسیاری احساس می‌کنند که آنها وظیفه دارند شکافهای امنیتی را پیدا
و از آنها استفاده کنند تا توجه لازم را به مساله معطوف دارند. به هرحال
باید روی دیگر سکه را نیز دید. همان ابزاری که برای اهداف خوب استفاده
می‌شود می‌تواند همچنین باعث زیان یا سوءاستفاده‌های شخصی توسط افراد دیگر
شود. همچنین به این طریق هزینه‌های اینترنت با توجه به لزوم افزایش امنیت
روی وب، افزایش می‌یابد.
امروزه در دنیایی زندگی می‌کنیم که اینترنت
بخش مهمی از آن را تشکیل می‌دهد. بسیاری از خریدها آنلاین انجام می‌گیرد و
سیستمهای تجاری زیادی از این طریق به هم مرتبط هستند. ظهور رایانه های
رومیزی و افزایش آنها در خانه‌ها، رایانه را در دسترس گروه‌های زیادی از
مردم قرار داده است. این امر، زمینه را برای فعالیت ویروس نویسان و
نفوذگران نیز گسترش داده است. از طرف دیگر تعداد بسیار زیادی از کاربران
رایانه دارای ماشینهای خانگی بدون هیچگونه محافظی هستند و به اینترنت بدون
هیچ استراتژی یا ابزار دفاعی (فایروال و نرم افزارهای آنتی ویروس) متصل می
شوند. این بی توجهی باعث می شود اسکریپت ها به آسانی به رایانه ها هجوم
آورند و در این صورت نوجوانان اسکریپتی در مدت زمان کوتاهی تعداد زیادی
زامبی دارند که از آنها برای حمله های انکار سرویس بر علیه اشخاص یا وب
سایتهایی که دوست ندارند یا حتی وب سایت های مهم دولتی، استفاده می کنند.
لذا افرادی که از امنیت رایانه خود به خوبی مراقبت نمی کنند، نیز به نوعی
یاری دهنده ویروس نویسان می باشند.
برای حفاظت از امنیت رایانه خود به مقالاتی که در همین زمینه در این وب سایت منتشر شده است، مراجعه فرمایید.
منابع:
Rick Lehtinen, "Computer Security Basics", O'Reilly, 2nd Edition, June 2006
http://www.ircert.com/Articles/world-of-hackers.htm
